Prachtig om te horen hoe pa Hong mensen uit zijn omgeving heeft gestimuleerd om arts te worden. We lazen het verhaal over Bing en Katherine, we noemden Veronique (dochter Lokje), voor wie haar opa op veel terreinen een inspiratiebron was) de tekst van onze nicht Maria van den Muijsenbergh en nu Jos Benders, een jeugdvriendje van Lanny. Ja er staat jeugdvriendJE om aan te geven dat hij toentertijd haar vriend was en niet zomaar een jeugdvriend.

Jos heeft onlangs een boek gepresenteerd over de verzorging van zijn moeder: ‘Liefde met voorbedachte rade’ en in zijn opdracht aan Lanny schrijft hij het volgende:

‘Dankzij Tan Kian Hong ben ik het pad van de geneeskunde gaan bewandelen. Daarvoor ben ik hem en jullie allen eeuwig dankbaar’.

Het zou leuk zijn als Jos zijn eigen verhaal hier zou delen! Bijzonder dat hij pa Hong hier voluit Tan Kian Hong noemt en niet je/jullie vader. Je vraagt je dan af hoe hij pa Hong adresseerde: meneer Tan (Kian Hong)?, dokter Tan Kian Hong)? Hopelijk vertelt hij het ons nog eens.