Categorie archieven: volgende generaties

Bing Tan en zijn patiënten

Bing Tan en zijn patiënten

“𝗢𝗼𝗸 𝗻i𝗲𝘁𝘀 𝗱𝗼𝗲𝗻 𝗶𝘀 𝗲𝗲𝗻 𝗸𝗲𝘂𝘇𝗲. 𝗠𝗮𝗮𝗿 𝗱𝗶𝗲 𝗸𝗲𝘂𝘇𝗲 𝘃𝗲𝗿𝗱𝗶𝗲𝗻𝘁 𝘂𝗶𝘁𝗹𝗲𝗴, 𝗿𝘂𝘀𝘁 𝗲𝗻 𝗿𝗲𝘀𝗽𝗲𝗰𝘁.”

In juni 2025 ontving prof. dr. Bing Tan een Lifetime Achievement Award van de International Photodynamic Association (IPA): een bijzondere erkenning voor zijn jarenlange inzet voor patiënten met kanker in de neus-keelholte (nasofarynxcarcinoom), met name in Indonesië, én zijn internationale onderzoek naar fotodynamische therapie.

In het Antoni van Leeuwenhoek werkten we jarenlang samen. Bing als hoofd-halschirurg (eerst daar, later ook verbonden aan het Maastricht UMC+, ik als promovendus en arts op de poli. We delen een fascinatie voor het goede gesprek, voor twijfel als startpunt van keuzes, en voor menselijkheid in de spreekkamer.
In dit interview blikken we samen terug: op ons werk, onze visie en hoe we via Hikos weer samenwerken.

Dubbelinterview: Over ruimte voor echte keuzes

Prof. Dr. Bing Tan en dr. Jacqueline Timmermans in gesprek over het ontstaan van Hikos en de kracht van het goede gesprek.

Soms kruisen paden zich precies op het juiste moment. In dit gesprek blikken Bing en Jacqueline terug op hun ontmoeting in 2011, wat hen toen al opviel in elkaars werk, en hoe daar jaren later een samenwerking uit voortkwam via Hikos. Over medisch leiderschap, twijfel als vertrekpunt, en waarom ‘niets doen’ ook een keuze is.

Hoe leerden jullie elkaar kennen?

Jacqueline: “Ik begon als promovendus in het Antoni van Leeuwenhoek in Amsterdam, maar werkte na een aantal jaar ook mee op de poli en de zaal. Daar viel het me meteen op hoe jij het gesprek met patiënten voerde. Je vroeg in het MDO bijvoorbeeld: ‘Wat wil de patiënt eigenlijk?’  en dan bleef het vaak stil. Dat moment is me altijd bijgebleven.”

Bing: “Die stilte zei veel. Ik had toen al tientallen jaren ervaring in de hoofd-halsoncologie en -chirurgie, waar de behandelingen vaak ingrijpend zijn. Je wilt als arts het beste doen, maar zonder echt te weten of de patiënt dat ook zo ziet, kun je ook verkeerd uitkomen. Het gesprek vóór de beslissing miste steeds vaker.”

Wat herkende je in elkaars benadering?

Jacqueline: “Jij stelde scherpe vragen, zonder het contact met de patiënt te verliezen. Je had oog voor wat medisch mogelijk was, maar ook voor wat menselijk passend is. Dat raakte mij. Want ik zag ook hoe snel we geneigd zijn om door te pakken, zonder stil te staan bij de echte voorkeur van de patiënt.”

Bing: “En jij keek niet weg. Jij zag het systeem, maar wilde het niet zomaar volgen. Toen ik je later op LinkedIn zag met Hikos, dacht ik: ja, dit is precies wat we nodig hebben. Een plek waar ruimte is voor reflectie, zonder tijdsdruk, zonder behandelagenda.”

Wat is de meerwaarde van Hikos in de zorg?

Bing: “Hikos vult een leemte. Het is geen tweede mening, maar een time-out moment: een rustig gesprek, met medische duiding, vóórdat een behandelkeuze definitief wordt. Soms leidt dat tot een ander besluit, soms juist tot meer zekerheid. Beiden zijn waardevol.”

Jacqueline: “En die ruimte bestaat in het ziekenhuis niet altijd. Terwijl die zo hard nodig is, zeker bij ingrijpende keuzes. Hikos is bedoeld als aanvulling. We helpen mensen hun gedachten te ordenen, vragen te stellen en beter voorbereid in gesprek te gaan met hun arts.”

Wat motiveert jullie om dit werk te doen?

Jacqueline: “Ik wil dat mensen zich niet meer overvallen voelen in een behandelkamer. Dat ze weten: ik mag vragen stellen, ik mag twijfelen, ik mag ook iets níet willen. Dat is geen zwakte, dat is autonomie.”

Bing: “En ik gun elke arts een patiënt die beter weet wat hij of zij wil. Dat maakt het gesprek inhoudelijker, menselijker. Uiteindelijk worden de keuzes daar ook beter van.”

Tot slot: wat betekent het om nu samen te werken?

Bing: “Dat ik na mijn pensioen nog iets mag bijdragen aan betere zorg, voelt als een voorrecht. Hikos staat voor de waarden waar ik altijd voor heb gestaan.”

Jacqueline: “Zonder jou had ik dit misschien nooit gedurfd. Je was voor mij een voorbeeld in hoe je als arts professioneel én menselijk kunt zijn. Ik ben dankbaar dat je meedenkt, als collega, als ambassadeur, en als inspirator.”

Dr. Jacqueline Timmermans is arts en oprichter van Hikos

Tan Ing Bing

Jongste kind en enige zoon van pa Hong en ma Ans. Al vroeg zei Bing als volwassenen hem vroegen wat hij later wilde worden:’pappie’. Velen dachten dan dat hij vader wilde worden. Dat is hij ook geworden van twee geweldige dochters. Maar dat bedoelde hij niet. Hij wilde arts worden. Van dat voornemen heeft niemand hem afgebracht. Hij ging in Leiden studeren, specialiseerde zich tot KNO-arts, en later tot Hoofd Hals chirurg in het NKI/AvL te Amsterdam. Promoveerde en werd zowel in Indonesië  (Gadjah Mada Universiteit in Yogyakarta) als in Nederland (Universiteit van Maastricht) professor.

professoraat Universitas Gadjah Mada Yogjakarta, 2007
professoraat Maastricht University Medical Center, 2017


Hieronder volgt het persbericht over de Lifetime Award voor zijn jarenlange bijdragen aan de fotodynamische therapie.

Life time Achievement Award

Dr. Bing Tan geëerd met Lifetime Achievement Award op het World Congress van de Internationale Fotodynamicacongress

SHANGHAI, 14 juni 2025 /EINPresswire.com / – De International Photodynamic Association (IPA) kondigt met trots aan dat emeritus professor Bing Tan de prestigieuze Lifetime Achievement Award heeft ontvangen op het 19e Wereldcongres van de IPA, in Shanghai, China.

De Lifetime Achievement Award is een van de hoogste onderscheidingen van de IPA, gereserveerd voor personen wier blijvende toewijding en uitzonderlijke bijdragen het veld van de fotodynamica diepgaand hebben gevormd.  Dr. Tan’s illustere loopbaan omvat meer dan 25 jaar baanbrekend onderzoek, klinische innovatie en wereldwijd leiderschap in fotodynamische therapie (PDT) en antimicrobiële fotodynamische therapie (APDT, ook bekend als fotodesinfectie).

Dr. Tan wordt internationaal erkend voor zijn niet-aflatende inzet voor het bevorderen van klinische PDT, het ontwikkelen van nieuwe producten en protocollen in aPDT en het verdedigen van de klinische adoptie van fotodynamische therapie in Noord-Amerika en de rest van de wereld. Zijn leiderschap in cruciale registratiestudies voor Foscan en zijn baanbrekende werk in de behandeling van nasofaryngeale kanker heeft transformatieve gevolgen gehad, met name in regio’s zoals Indonesië en China.

“Dr. Bing Tan’s loopbaan illustreert de geest van deze prijs”, aldus Dr. Colin Hopper, voorzitter van de IPA. Zijn erfenis van wetenschappelijke excellentie, klinische innovatie en wereldwijde mentorschap heeft een maatstaf voor onze gemeenschap. Dr. Tan’s bijdragen – van fundamenteel onderzoek tot de ontwikkeling van nieuwe klinische protocollen – hebben talloze levens verbeterd en generaties wetenschappers en clinici geïnspireerd. Het is een voorrecht om zijn uitstekende prestaties en blijvende impact op het gebied van fotodynamica te erkennen.

Gedurende zijn loopbaan, Dr. Tan heeft niet alleen de wetenschap bevorderd, maar speelde ook een cruciale rol bij het opbouwen en koesteren van de wereldwijde fotodynamicagemeenschap. Zijn werk blijft de huidige en toekomstige generaties onderzoekers, clinici en innovators inspireren en begeleiden.

De Internationale Fotodynamica Association feliciteert Dr. Bing Tan met deze welverdiende erkenning en bedankt hem voor zijn buitengewone bijdragen aan de bevordering van de fotodynamische wetenschap en geneeskunde.
Lees via deze link het oorspronkelijke persbericht

verbod op Chinese namen

Bij het afscheid van nicht Lian kwamen haar twee namen ter sprake: Go Lian Nio waaronder wij haar hier in Nederland kenden en Ratna Herliana Sindumuljana (haar moeder was een zus van pa Hong). Zo hebben ook onze mannelijke familieleden in Indonesië een andere naam moeten aannemen. Zij zijn Wibisono gaan heten. Oom Liong (de oudste broer van pa Hong heeft deze naam gekozen in 1966. Zij hebben hun naam nooit meer terug veranderd. De nieuwe generatie zegt de naam Tan niet veel meer. Zo wordt een hele familiegeschiedenis bruut verstoord. Onze neef Enghwa heeft – na zijn komst naar Nederland in de zeventiger jaren – weer de naam Tan aangenomen.

Historische achtergrond

familie Kwee Hway Sie 1968

Voorbeeld van een brief waarin wordt verzocht om een naamswijziging, in overeenstemming met het kabinetspresidiumbesluit 127 van 1966 )

Onze familie in Indonesië heeft dit allemaal aan den lijve ondervonden. Het waren angstige tijden waarin Chinese uitingen verboden waren. In die tijd heeft oom Liong ook de houten stokjes die in het huisaltaar stonden, waarop de belangrijkste punten uit het leven van de voorouders stonden, verbrand. Dat en het feit dat de graven van de voorouders zijn geruimd, maakt dat onze voorgeschiedenis niet meer te traceren is.

Huisaltaar afscheid

In een eerder bericht (31 mei) kwam het ontmantelen van het huisaltaar in Sepanjang al aan de orde. Onze nicht Lian heeft het hele proces voor ons beschreven en foto’s (gemaakt door Inge The) toegevoegd. Ik zou graag meer over de achtergrond willen weten, begrijp nu lang niet alles. Dit is – denk ik – hoe het in zijn werk is gegaan:

‘Nu Tiong er niet meer is, is er niemand die gaat bidden Andy komt laat thuis Robert zit in Jakarta. Toen wordt er maar besloten om het altaar te sluiten. Heb met engtiong gesproken, hij akkoord en hier ook akkoord. Toen heb ik met een spiritualis (suhu Aliang, op 6 april overleden, voegde Lian er later aan toe) gesproken en ik weet dat het moet gebeuren voor chinees nieuwjaar want 7 dagen voor nieuwjaar gaan al de chinese goden en godinnen naar de hemel om ons doen en laten aan God te rapporteren.

Dit bericht postten we op ……..mei. En dan nu de preciezere invulling.

Suhu Aliang gaat voor bij het ritueel.

Lian vertelt verder:

Er wordt een laatste diner gegeven en gebeden. Dat ritueel heeft een uur geduurd.

Vervolgens wordt buiten voor de voorgalerij van het voorouderlijk huis nepgeld verbrand.

Dan bidden voor het laatst en tegelijk sluiten van altaar. De volgende dag alles in een rode zak gedaan en mee genomen met de boot naar Madura en in zee gestrooid met bloemen en zo.

De altaar tafel is nog thuis, achter de deurtjes ligt de bak/wierookhouder, omgekeerd. De deurtjes zijn nu dicht.

Huisaltaar in Sepanjang

In het voorouderlijk huis van pa Hong in Sepanjang stond het huisaltaar. Wij, kinderen, hebben het allemaal nog kunnen zien. Bing heeft zich als zoon van pa Hong nog gepresenteerd aan de goden. Voor ons, de dochters, was dat niet nodig.

Bing, zoon van pa Hong begin 80er jaren bij zijn eerste bezoek.
De laatste keer het huisaltaar in vol ornaat, 20 aug 2019.
De laatste keer dat Engtiong, onze neef, nog leefde

Ira, de vrouw van Andy, gaf op mijn verzoek toelichting.
Ik: ‘Is it allowed to eat the food after the celebration?’
Ira:’yes, we eat and party after prayer😁’
Ik: ‘What is the red drink?’
Ira: ‘it should be red wine, but my mom did not drink wine so it was replaced by red coke or fanta 😁✌🏻’

Op 7 december 2019 is onze neef Engtiong/Tiong (tweede zoon van de oudste broer van pa Hong) gestorven. Hij woonde in het voorouderlijk huis en hield de oude tradities in ere. De tijden zijn veranderd. De twee zonen van Engtiong/Tiong zetten deze tradities niet voort. Andy, die naast het ouderlijk huis woont met Ira, heeft het veel te druk met werk en gezin en Robert, de jongste zoon, woont in Jakarta en is daardoor ook weinig in het voorouderlijk huis.

Sinds kort is het huisaltaar ontmanteld. Dat hoorde ik toevallig van onze neef Enghwa, de oudere broer van Engtiong. Enghwa woont in Nederland. Op mijn verzoek vertelt onze nicht Lian in Soerabaya hoe dat is gegaan. Lian spreekt, zoals ik al vaker vermeldde, geweldig goed Nederlands. Een overblijfsel uit haar lagere schooltijd. Dit is wat zij erover zegt op 30 mei 2021.

‘Nu Tiong er niet meer is, is er niemand die gaat bidden Andy komt laat thuis Robert zit in Jakarta. Toen wordt er maar besloten om het altaar te sluiten. Heb met engtiong gesproken, hij akkoord en hier ook akkoord. Toen heb ik met een spiritualis (suhu Aliang, op 6 april overleden, voegde Lian er later aan toe) gesproken en ik weet dat het moet gebeuren voor chinees nieuwjaar want 7 dagen voor nieuwjaar gaan al de chinese goden en godinnen naar de hemel om ons doen en laten aan God te rapporteren.
Er word een laatste diner gegeven en gebeden. Het ritueel heeft een uur geduurd en zo alles in een rode zak gedaan en de volgende ochtend met de boot naar Madura in zee gedaan met bloemen en zo . De altaartafel is nog thuis, gesloten.’

Uit het relaas van Lian wordt duidelijk dat het altaar in januari 2021 zal zijn ontmanteld, voor Chinees Nieuwjaar, dat dit jaar op 12 februari viel.

Een verdere toelichting van Lian op mijn vraag over het geloof:

‘Dat is het geloof van vroeger toen we klein waren weten we al 7 dagen voor chinees nieuwjaar moet alles schoongemaakt worden. Dat doet onze overgrootmoeder; de as wordt gezeefd en de bak met brons weer mooi wit, t lijkt wel van zilver. De 1e vieren we nieuwjaar en de 4e komen de goden terug op aarde.’

volgens mij heeft Lian het over deze ‘bak’.

Ong Tik Hwie, zoon van Ong Kiem Hok en Tijioe Hian Nio

Ong Tike Hwie en zijn vrouw

Het is altijd zo fantastisch als via deze site kinderen van oude bekenden van pa Hong opduiken. De vader van Ong Tik Whie en zijn vrouw waren ook lid van Chung Hwa Hui.
Hieronder het eerste kontakt met Ong Tik Hwie (Tik Ong):

Ik heb mijn ouders op enkele foto’s gevonden. Mijn vader was Ong Kiem Hok. Toen hij Leiden aankwam was hij al getrouwd met mijn moeder Tjioe Hian Nio. Helaas zijn hun generatiegenoten er niet meer en kan ik ook niemand meer vragen naar hun leven. Ik ben ook op zoek naar informatie.

Uiteraard heb ik dit onmiddellijk voorgelegd aan Tjoe Lan. Zij antwoordt:

Ong Kiem Hok en zijn vrouw Jopie waren goede vrienden van mijn ouders. Ze hadden Jopie (Tijioe Hian Nio) nog opgezocht in Rijswijk. Ik weet dat hun zoon René heet (weet niet of dit Tik Hwie  is ) en bezit ook enkele foto’s van hen. Staan ook op foto’s die op de site staan.’

Tjoe Lan stuurde twee foto’s op, die ik uiteraard doorstuurde naar Tik Ong. Het gaat om deze twee foto’s:

Op de pagina losse foto’s staat deze als nr 15 met heel veel namen
Ong Kiem Hok, Tijioe Hian Nio (Jopie) en oudste zoon René

De reactie van Tik Ong:

‘Mijn moeder zit op de 1st foto midden 2de van rechts. En vader zit links achter haar.Mijn vader was in Indonesië afgestudeerd. Na hun huwelijk zijn ze naar Nederland gekomen zonder mijn broer die bij de oma in Surabaja achterbleef. Later heeft mijn moeder mijn broer Ong Tek Tjhiang (René) opgehaald. Die staat op de 2de foto.Hij is helaas al overleden. Ik ben een nakomertje en nog de enige die overblijft. Met mijn schoonzuster, weduwe van René, probeer ik nu hun verhaal op te schrijven. Helaas heb ik weinig info of foto’s van die periode in Leiden.Mijn ouders hebben in de Juffermanstraat in Oegstgeest gewoond naast nog een Chinees Indisch echtpaar.
Volgens mij was Ien Ko een dochter van dit echtpaar. Is Tjoe Lan Lim-Ko familie van hun?
Ik heb een aantal bekenden op de foto’s gezien. Tan Hay Siang, Liem Tjiauw Yoe.Ik zag dat je al contact hebt met Poplin. Een goede kennis. Toen we in Indonesië waren, heeft ze wat reisjes voor ons geregeld.
Liem Tjiauw Yoe is getrouwd met mijn tante Siam.
Ik zou het wel leuk vinden om met Tjoe Lan in contact te komen. Je mag mijn email wel op de website zetten. Ik ben een jongere broer van Rene. We schelen 17 jaar. Ik ben in 1966 in Nederland gekomen. Ik denk dat mijn schoonzus het ook leuk zou vinden om Tjoe Lan te ontmoeten. Jeugdfotos van René zijn weg.
Ik zal kijken of ik nog oude foto’s kan vinden.
Leuk om via deze weg kennis te maken.
Liem Tjiauw Yoe is mijn oom.

Ik zal jullie site door sturen naar mijn nicht.