Al vaker hebben we het gehad over het fotograferen van pa Hong. Hij was altijd op zoek naar mooie plaatjes. Combinatie van kleuren had ook zijn aandacht. Ik vond deze foto’s terug. Altijd origineel gevonden. Van hem heb ik ook geleerd goed naar details te kijken, kleuren, inkadering. Ik heb veel meer geleerd dan ik wist.
gewone barbecue foto
dit moet je dan weer zien
In de zomer van 1991 in Den Haag: Bing en Anki. Maar daar gaat het niet om. Het gaat om de kleuren van de truien die zo leuk contrasteren,
20 februari was de verjaardag van Pa Hong. Midvoor liggend pa Hong
Verwonderlijk is het jaartal dat op de achterkant van de foto staat: 1924. Dat kan eigenlijk niet goed zijn. Toen was pa Hong nog niet in Nederland. En ik denk niet dat ze in de tropen er zo bij liepen. De foto staat (nu nog) op de pagina leven in Indië.
In oktober 2019 kwam er een reactie op deze foto.
“Op foto 20-2-1924 zou de linker persoon mijn oudoom GO Ing Hoen (Lasem 22-12-1891) kunnen zijn die ook geneeskunde studeerde in Leiden en daarna oogarts werd en ook promoveerde in 1925”
aldus Boen Tan.
Aan Tjoe Lan Lim-Ko en Han Go gevraagd of zij Go Ing Hoen kenden, maar dat was helaas niet zo. Wel wist Tjoe Lan weer twee namen te voorschijn te halen uit haar fenomenale geheugen: 2e van rechts Ko Swan Ik en 3e van rechts Thung Djie Leh.
23 september 1954: in het midden tekst over pa Hong
De huidige voorzitter van LAS heeft voor ons in het archief gezocht naar berichten waar pa Hong in voorkwam. We hebben het verhaal over de gelaarsde kat al gezien. Hier nog enkele andere berichten, waaronder het vakantiefilmpje van pa Hong.
Dr Stoops wordt ook genoemd. Wat was het Maastrichtste wereldje toch klein.
pa Hong was toen voorzitter. Geen idee wie het enfant terrible was
op 12 januari 1956 nam pa Hong afscheid als voorzitter
‘Het persoonsbewijs (PB) was een identiteitskaart die op aandringen van de Duitse bezetter in de Tweede Wereldoorlog werd ingevoerd door de Nederlandse secretarissen-generaal. In april 1941 werden alle Nederlanders van vijftien jaar en ouder verplicht tot het bezit van een persoonsbewijs.’ (Wikipedia)
Er bestond al een Paspoortwet uit 1813. Het paspoort was echter niet verplicht, het persoonsbewijs werd dat wel. Het lijkt logisch dat pa Hong voor zijn trouwen geen paspoort had. Was niet nodig.
Het is dus logisch dat pa Hong op 24 september 1941 een persoonsbewijs kreeg. Ma Ans moet er ook een hebben gehad.
We weten nu dat het persoonsbewijs van pa Hong PB00008 was. Eigenlijk zou er ook nog M13 op moeten staan: de code voor Maastricht.
gemeente archief Maastricht
Als eerste staat er GV: dat staat voor ‘s-Gravenhage. Daar is hij dus voor het eerst geregistreerd. De PL is een persoonslijst. Tot 1994 was er sprake van een persoonskaart waar meer op stond, zoals religie en beroep. Interessant wat er over pa Hong staat geregistreerd. Vanaf 1 oktober 1994 werden de gegevens van de Persoonskaart opgenomen in de Gemeentelijke Basisadministratie en is sprake van een persoonslijst. Er wordt nu uitgezocht of we een kopie van de persoonskaart van pa Hong kunnen krijgen. Dat blijkt geen meerwaarde op te leveren. De gegevens van zijn persoonskaart, overgenomen op zijn Persoonslijst hebben we in 2011 al opgevraagd. Meer is er niet te vinden.
Het staat een beetje vreemd tussen al zijn woonadressen, maar blijkbaar is dat alles wat over pa Hong daar geregistreerd is.
Het persoonsbewijs zelf hebben we niet meer. Er is een website over persoonsbewijzen, maar ik begrijp dat zij juist vragen om scans van persoonsbewijzen, dat ze zelf geen registratie daarvan hebben. Beetje vreemd is dat wel, omdat de Duitsers juist zo blij waren met deze nauwkeurige registratie. Nog eens achteraan gaan.
Het was erg leuk om te horen dat Boelli de site van pa Hong had gevonden naar aanleiding van een dag van het CIHC.
Even ter herinnering: Boelli is de zoon van Liem Tjoen Tiong, een studiegenoot van pa Hong.
Via de site kreeg Boelli weer foto’s terug van zijn vader, de keeper van veel CHH (Chung Hwa Hui) elftallen in de dertiger jaren en Tjoe Lan herkende hem op een foto in haar fotoboek. Een foto die Boelli wel had, maar waar hij geen namen bij had. Door de site werd hij op het spoor gezet om via Delpher (KB Den Haag, waar wij weer op gewezen waren door Han Go) veel te ontdekken over het verleden van zijn ouders, bijvoorbeeld met welke boot zij (ook hij als eenjarig ventje) waren vertrokken naar Indië en later terug. Ja, uren heeft hij zo door kunnen brengen.
In Utrecht, hebben vader en zoon tandheelkunde gestudeerd en daar heeft Boelli ook zijn latere vrouw Doortje leren kennen.
Vader en later ook Boelli hebben zich in Den Haag gevestigd en daar is een grote kennissen kring ontstaan van mensen met een Indische achtergrond. Dat kwam ook omdat zijn vader veel studiegenoten met hun gezinnen na de oorlog weer terug zag en wij in onze praktijken veel mensen met een Indische achtergrond ontmoetten. In Den Haag was immers een grote concentratie Indie-gangers ontstaan. Prachtige verhalen leverde dat op
Intrigerend hoe onze vaders elkaar gekend hebben, zo kort, dat er toch een band is blijven bestaan waardoor er toch vroeger in dun lijntje bleef bestaan. Ook al kwamen zij in een andere stad terecht en veranderde hun band met CHH.
De wereld van de peranakans was toen toch wel klein.
Het was een verrijking om even in het leven van Boelli en Doortje te mogen kijken. En dan heb ik nog helemaal nix gezegd over het prachtige, kunstzinnige patch- en quiltwerk van Doortje. Kijk maar eens op haar site.
Ing Han, een zoon van Go Lan Sam stuurde Ing Lwan een foto met Lucy Tou, gemaakt in het CHH clubgebouw. De grote groepsfoto met Lucy Tou is gemaakt in 1939, dus het is goed mogelijk dat de foto ergens in Den Haag is gemaakt en niet in Leiden. Wie weet waar het is? En wie weet wie er allemaal op de foto staan?
Tot aan het eind van zijn leven was pa Hong enorm geînteresseerd in stereo kijken. Jarenlang heeft hij ook gezocht naar zijn stereokijker. Hij wist zeker dat hij er een had. En ja hoor. Hij is van slotenmaker Lips. Grappig er is nix over terug te vinden in de geschiedenis van Lips na oprichting in 1870. Deze stereoscoop moet uit de eerste helft van de 20e eeuw zijn. Ik heb een mail gestuurd naar Lips om te vragen of zij geïnteresseerd zijn in de kijker voor hun bedrijfsgeschiedenis. Ben benieuwd.
Dit is het antwoord van Lips: “Bedankt voor je mail. Wij houden zelf niet op die manier de geschiedenis van het bedrijf bij. Wij hebben onze oude sloten (uit het vroegere slotenmuseum) afgestaan aan de Gemeente Dordrecht. Misschien dat zij ook interesse hebben in een LIPS stereoscoop. Succes verder.”
Er is überhaupt nix over terug te vinden op internet. Ik herinner me nu dat ik nog een stereokjiker van pa Hong heb. Ik zal hem toevoegen zodra ik hem heb gevonden. Ook herinner ik me dat ik jarenlang overal vandaan stereokaarten mee bracht voor hem, of van die driedimensionale kaarten waarin je pas diepte zag “als je maar scheel genoeg kijkt”, aldus pa pa Hong.
sterelief jaren dertig vorige eeuw, wrs uit Oostenrijk.
Dit is dus de tweede stereokijker. Het gekke is dat hier wel het een en ander over is te vinden. Op Catawiki wordt ie zelfs geveild. Hij is “sehr seltsam”. Kijk hier nog wat mooie plaatjes van de sterelief.
En dan nu nog een opzetstuk voor een camera om stereo foto’s te maken. Pa Hong is hier wel heel ver in gegaan. Het is een stereo sun van Sun Optical Co. Japan. Als het enigszins kon, kocht hij geen spullen uit Japan.
Er bestaat een club die zich bezig houdt met stereofotografie: ‘De Nederlandse Vereniging voor Stereofotografie’. Ik heb een mail gestuurd naar de voorzitter met de vraag of zij geïnteresseerd zijn in deze spullen van pa Hong. Ik zoek er een mooi onderkomen voor.
11 oktober 2015:
En ja hoor, een goed onderkomen gevonden. De voorzitter van de Vereniging voor Stereofotografie heeft belangstelling voor alledrie. Ik heb ze zojuist naar hem opgestuurd. Blij met deze afloop.
Op 12 juni heb ik een afspraak met dr. Doris Jedamski, conservator Zuid- en Zuidoost-Aziatische Handschriften & Oude Drukken van de Universiteitsbibliotheek Leiden om te praten over de foto’s van pa Hong uit zijn Leidse studententijd. Conclusie van het gesprek zal zijn: schenken we de foto’s aan de Leidse universiteit waar pa Hong zo lang studeerde of ?
Deze foto’s trof ik aan tussen de foto’s van vroeger van pa Hong. Iedere keer als ik ze zie, denk ik: wat moest hij hiermee. Nu weten we dat hij schriftelijke gitaarlessen volgde, maar dit? Mij lijkt dat hij het niet zelf is, toch? Iemand enig idee? B.X. wat zou dat betekenen?
Han Go is te rade gegaan bij zijn oom Wim* en -zoals hij zelf zegt- weer wat wijzer geworden.
Om te beginnen met Arthur Kho. Zoals ik eerder schreef is hij onder deze naam geboren. Ook zijn zus Floor droeg in eerste instantie de naam Kho. Hun vader heeft zich hierna laten naturaliseren en heeft de naam Khohonggiem aangenomen. In tegenstelling wat ik altijd dacht was deze naam niet van de vader van Arthur maar van zijn grootvader. Ondanks het feit dat hij zijn naam in het receptieboek voluit schreef, heeft Arthur later toch de naam Kho gebruikt. Hij was getrouwd met een Oostenrijkse verpleegkundige, geheel tegen de zin van zijn pa, waardoor hij misschien ook niet bepaald op goede voet stond met zijn vader. Bovendien is het bij Chinezen niet de gewoonte om namen van voorouders te geven aan een nakomeling.Het brengt ongeluk.
Nog even over de familie Khohonggiem. Ik denk ondertussen dat Zus en Broer namen zijn die andere mensen voor het gemak geven aan mensen die een in hun ogen moeilijke naam heeft. Net zoals al die Theo’s en Willem’s voor namen als Kian Hong en Kian Tik. Maar soms heet iemand echt Zus, zoals bij de familie KhoHonggiem.
Dit schreef Han Go erover: De naam Zus is wat verwarrend maar zo is nu eenmaal haar naam. Zij heeft vele broers en zusters waaronder Floor en Leo en Tilly. Ook Arthur en Polly zijn broers. De oudste 2 waren Arthur en Floor.
Ja, de naam van de Oostenrijkse verpleegkundige is Bosner, zo is te lezen in het receptieboek van pa Hong en ma Ans.
*oom Wim van Han Go is Go Gien Tjwan die getrouwd was met Tilly Khohonggiem. Hij is nu 94 jaar.
Pa Hong kwam op 20-jarige leeftijd naar Leiden om daar medicijnen te studeren. Hij verliet huis en haard in Indië. Hij overleed in 1998 (91 jr oud). Wat kunnen wij – zo lang na zijn dood – nog te weten komen over hem?
