S.S.Tjerimai

Rolph Bronkhorst van ‘Traces of war’ heeft de originele passagierslijst kunnen achterhalen van de Tjerimai. De boot waarmee pa Hong naar Nederland is gekomen. Al eerder vonden we in Delpher de namen van passagiers, maar nu dus uit de formele scheepsberichten.

Het logboek van de boot.

Het blijkt de 17e reis te zijn van de Tjerimai. Vertrokken op 17 augustus 1927 vanuit Batavia en op 27 augustus van Belawan-Deli. Een havenstad aan de noord-oostkust van Sumatra te noorden van de stad Medan. Waarom Belawan-Deli erop staat weet ik niet.

Dan de passagierslijsten. Ik heb de lijst ook nog even aan Han Go voorgelegd, maar jammer genoeg herkende hij geen namen. Ik hoopte dat bij de passagiers nog meer studenten zouden staan met wie pa Hong dan samen reisde. Maar helaas, geen bekenden.

Wat nog bijzonder is, is dat pa Hong niet meereisde tot Rotterdam maar in Marseille van boort ging. De reis over land duurde korter dan die per boot en meer passagiers kozen hiervoor.

Het is een breed logboek. Een regel beslaat dus twee pagina’s. Hier kun je lezen dat pa Hong als student derde klas reisde, voor 510 gulden in hut 306d met ticket F.33.

Nou zou het natuurlijk leuk zijn om zijn hut van binnen te zien. Maar ik zou niet weten hoe ik daar achter zou kunnen komen. Wederom dank aan Rolph voor het oplichten van dit tipje van de sluier.

Kookboek pa Hong ca. 1930

Ook dit alfabet-schrift kwamen we tegen bij het opruimen van spullen. Heel klein geschreven, maar onmiskenbaar het handschrift van pa Hong.

Interessant natuurlijk om het schrift te dateren. Het schrift is gekocht in Medan. Een afscheidscadeautje bij vertrek van pa Hong naar Nederland? Pa Hong heeft de recepten in alfabetische volgorde opgetekend. Het lijkt erop of hij in het begin nog niet wist wat hij ermee zou gaan doen. Wel werd meteen plek ingeruimd voor soorten vis. Pa Hong was een lekkerbek en altijd in voor een nieuw experiment.

Er staan boeken in genoemd; bijvoorbeeld: Duikelaartje van G. Nes-Uilkens. Oorspronkelijk uitgebracht in 1926. Pa Hong heeft het over de 6e druk. Het is nog steeds te koop, een trilogie met heel Hollands drama en feel good.

Er staat een lijst met soorten vis, hoe je ze kunt herkennen en wat duur is.

Er staat helemaal in calorieën uitgewerkt wat je voor ontbijt, lunch en diner mag eten om onder de ca. 3000 calorieën te blijven(kan het even niet terug vinden).

Bij de M staan menu’s voor rijsttafels. De meeste recepten zijn Indonesisch, al staat er ook wel Nederlandse kost bij. Bij de menu’s staat een verwijzing naar het boek waaruit hij het heeft gehaald: Menu’s en recepten uitgegeven door de Vereeniging van huisvrouwen te Soerabaia. Er bestaat nu ook nog de mogelijkheid om de heruitgave van de kookkalender: menu’s en recepten uitgegeven door de Vereeniging van huisvrouwen te Batavia uit 1934 te kopen. Bijzonder dat het boek van pa Hong uit Soerabaia komt en de heruitgave uit Batavia. Zou iedere zich respecterende stad zo’n kookboek hebben uitgebracht?

Voor de datering is de heruitgave 1934 van belang. Duikelaartje heruitgave zal ook wel rond die tijd zijn geweest. Dus we houden het op ca. 1930 toen pa Hong hoog en breed in Nederland zat.

Geneeskunde in de grensgemeenten oktober 1976 – december 1977

Nu wij, kinderen van pa Hong en ma Ans aan het ontspullen slaan, duikt er af en toe weer wat nieuws op.

Een begeleidende brief van het ministerie van Volksgezondheid en Milieuhygiëne uit 1976 (en een uit 1977) van een vergunning ‘Bij toepassing van de bepalingen van artikel 1 van het op 28 april te Brussel ondertekende verdrag, tussen BELGIE en NEDERLAND, betreffende de beoefening van de geneeskunde in de grensgemeenten, wordt van 1 oktober 1976 tot 31 december 1976 (en van een jaar met ingang van 1 januari 1977) aan de heer TAN KIAN HONG, machtiging verleend tot het beoefenen van de geneeskunde in de Belgische grensgemeenten TERNAAIEN, KANNE, VROENHOEVEN, LANAKEN, VELDWEZELT en NEERHAREN’.

De brief uit 1977 heeft als adres de Mariastraat waar pa Hong jarenlang zijn praktijk had en die uit 1976 de Musketierslaan, zijn woonadres.

Hier moet ik wat meer over zien te weten te komen.

Tan Ban Siang

Tan Ban Siang was de jongere broer van onze opa: Tan Ban Siang. Toen we in 2014 in Indonesië waren bij de bruiloft van Robert en Wenny heeft Eng Tiong veel verteld over de familiegeschiedenis. Toen was het af en toe te veel om te onthouden, maar langzaam komt er toch meer verband in. Onderstaande overzicht heeft Tiong voor ons gemaakt. De potloodaantekeningen maakte ik toen hij het aan ons gaf.

Family tree

Hier staat ook nog eens duidelijk dat Tjoa de eerste vrouw was van onze overgrootvader en Thio zijn tweede vrouw die hij trouwde na de dood van zijn eerste vrouw. Hoe het verhaal precies is, weet ik niet, want er werd ook wel verteld dat overgrootvader trouwde met Thio omdat Tjoa geen kinderen kon krijgen. Wat wel duidelijk is, is dat Thio onze overgrootmoeder zal zijn. Onze oma lijkt op haar en ook Lokje lijkt op haar.

Ik heb aangevuld dat Tan Ban Bie is gestorven in 1940, hetzelfde jaar waarin tante Cor trouwde. In het stamboomboekje van de familie The staat echter dat tante Cor in 1942 trouwde.

Leone Jeukens: assistente pa Hong

Dit is echt een cadeau. Lokje ontving op de site de volgende mail die wij met toestemming van Jacqueline Zijlmans op de site mogen zetten. Op verzoek van ons heeft ze ook nog een foto toegevoegd van haar moeder uit de tijd dat ze bij pa Hong werkte. Zo jammer dat Leone bij pa Hong werkte voordat wij oud genoeg waren om in de kliniek te helpen in de schoolvakanties. Daarom hebben wij haar niet leren kennen. Wij zijn erg dankbaar dat Jacqueline de moeite heeft genomen om deze herinneringen met ons te delen.

Leone Jeukens ( assistente pa Hong 50er jaren)

Beste familie van dokter Tan,

Een klein berichtje van de dochter van Leone Jeukens die bij uw vader heeft gewerkt als doktersassistente eind jaren 50.

Aan de Kessels kade in de praktijk A.M.I. Daar waar zij ook mijn vader heeft leren kennen die bij Philips werkte als röntgen technicus.

Vaak heeft ze over uw vader verteld en dat ze het zo leuk vond om bij hem te werken. Dat uw moeder haar is komen opzoeken in Valkenburg toe ze een keertje ziek was. De verhalen van u als kleine kindertjes. 

Dat uw vader als hij verkouden was de natte zakdoek over de lamp hing. Een patiënte bracht zelfgemaakt sambal voor uw vader mee. Dat hij een pakje sigaretten in de la van zijn bureau had liggen als een slecht nieuws gesprek was afgelopen. 

Om een sigaretje te kunnen opsteken na afloop om wat bij te komen. Dat ze pasteitjes voor hem moest gaan halen bij een bepaalde bakker (waar ik de naam niet meer van weet)

Dat uw vader zeer begaan was met zijn patiënten. 

Dat ze veel langer bij hem had willen blijven werken, maar dat ging niet, ze ging trouwen en wonen in Veldhoven.

Nu is mijn moeder pasgeleden overleden op 87-jarige leeftijd en nu haal ik haar herinneringen op. Bedenk ik wat ze mij allemaal verteld heeft. En over uw vader daar heeft ze altijd veel over verteld en ze was trots om bij hem gewerkt te hebben.

Vooral toen ze Alzheimer kreeg en ze veel in het verleden begon te leven.

Een klein dankwoord vanuit mijn moeder naar uw vader en moeder toe. Voor de fijne jaren die ze heeft mogen beleven. 

Een hartelijke groet van Jacqueline Zijlmans, haar dochter.

Bing Tan en zijn patiënten

Bing Tan en zijn patiënten

“𝗢𝗼𝗸 𝗻i𝗲𝘁𝘀 𝗱𝗼𝗲𝗻 𝗶𝘀 𝗲𝗲𝗻 𝗸𝗲𝘂𝘇𝗲. 𝗠𝗮𝗮𝗿 𝗱𝗶𝗲 𝗸𝗲𝘂𝘇𝗲 𝘃𝗲𝗿𝗱𝗶𝗲𝗻𝘁 𝘂𝗶𝘁𝗹𝗲𝗴, 𝗿𝘂𝘀𝘁 𝗲𝗻 𝗿𝗲𝘀𝗽𝗲𝗰𝘁.”

In juni 2025 ontving prof. dr. Bing Tan een Lifetime Achievement Award van de International Photodynamic Association (IPA): een bijzondere erkenning voor zijn jarenlange inzet voor patiënten met kanker in de neus-keelholte (nasofarynxcarcinoom), met name in Indonesië, én zijn internationale onderzoek naar fotodynamische therapie.

In het Antoni van Leeuwenhoek werkten we jarenlang samen. Bing als hoofd-halschirurg (eerst daar, later ook verbonden aan het Maastricht UMC+, ik als promovendus en arts op de poli. We delen een fascinatie voor het goede gesprek, voor twijfel als startpunt van keuzes, en voor menselijkheid in de spreekkamer.
In dit interview blikken we samen terug: op ons werk, onze visie en hoe we via Hikos weer samenwerken.

Dubbelinterview: Over ruimte voor echte keuzes

Prof. Dr. Bing Tan en dr. Jacqueline Timmermans in gesprek over het ontstaan van Hikos en de kracht van het goede gesprek.

Soms kruisen paden zich precies op het juiste moment. In dit gesprek blikken Bing en Jacqueline terug op hun ontmoeting in 2011, wat hen toen al opviel in elkaars werk, en hoe daar jaren later een samenwerking uit voortkwam via Hikos. Over medisch leiderschap, twijfel als vertrekpunt, en waarom ‘niets doen’ ook een keuze is.

Hoe leerden jullie elkaar kennen?

Jacqueline: “Ik begon als promovendus in het Antoni van Leeuwenhoek in Amsterdam, maar werkte na een aantal jaar ook mee op de poli en de zaal. Daar viel het me meteen op hoe jij het gesprek met patiënten voerde. Je vroeg in het MDO bijvoorbeeld: ‘Wat wil de patiënt eigenlijk?’  en dan bleef het vaak stil. Dat moment is me altijd bijgebleven.”

Bing: “Die stilte zei veel. Ik had toen al tientallen jaren ervaring in de hoofd-halsoncologie en -chirurgie, waar de behandelingen vaak ingrijpend zijn. Je wilt als arts het beste doen, maar zonder echt te weten of de patiënt dat ook zo ziet, kun je ook verkeerd uitkomen. Het gesprek vóór de beslissing miste steeds vaker.”

Wat herkende je in elkaars benadering?

Jacqueline: “Jij stelde scherpe vragen, zonder het contact met de patiënt te verliezen. Je had oog voor wat medisch mogelijk was, maar ook voor wat menselijk passend is. Dat raakte mij. Want ik zag ook hoe snel we geneigd zijn om door te pakken, zonder stil te staan bij de echte voorkeur van de patiënt.”

Bing: “En jij keek niet weg. Jij zag het systeem, maar wilde het niet zomaar volgen. Toen ik je later op LinkedIn zag met Hikos, dacht ik: ja, dit is precies wat we nodig hebben. Een plek waar ruimte is voor reflectie, zonder tijdsdruk, zonder behandelagenda.”

Wat is de meerwaarde van Hikos in de zorg?

Bing: “Hikos vult een leemte. Het is geen tweede mening, maar een time-out moment: een rustig gesprek, met medische duiding, vóórdat een behandelkeuze definitief wordt. Soms leidt dat tot een ander besluit, soms juist tot meer zekerheid. Beiden zijn waardevol.”

Jacqueline: “En die ruimte bestaat in het ziekenhuis niet altijd. Terwijl die zo hard nodig is, zeker bij ingrijpende keuzes. Hikos is bedoeld als aanvulling. We helpen mensen hun gedachten te ordenen, vragen te stellen en beter voorbereid in gesprek te gaan met hun arts.”

Wat motiveert jullie om dit werk te doen?

Jacqueline: “Ik wil dat mensen zich niet meer overvallen voelen in een behandelkamer. Dat ze weten: ik mag vragen stellen, ik mag twijfelen, ik mag ook iets níet willen. Dat is geen zwakte, dat is autonomie.”

Bing: “En ik gun elke arts een patiënt die beter weet wat hij of zij wil. Dat maakt het gesprek inhoudelijker, menselijker. Uiteindelijk worden de keuzes daar ook beter van.”

Tot slot: wat betekent het om nu samen te werken?

Bing: “Dat ik na mijn pensioen nog iets mag bijdragen aan betere zorg, voelt als een voorrecht. Hikos staat voor de waarden waar ik altijd voor heb gestaan.”

Jacqueline: “Zonder jou had ik dit misschien nooit gedurfd. Je was voor mij een voorbeeld in hoe je als arts professioneel én menselijk kunt zijn. Ik ben dankbaar dat je meedenkt, als collega, als ambassadeur, en als inspirator.”

Dr. Jacqueline Timmermans is arts en oprichter van Hikos

Tan Ing Bing

Jongste kind en enige zoon van pa Hong en ma Ans. Al vroeg zei Bing als volwassenen hem vroegen wat hij later wilde worden:’pappie’. Velen dachten dan dat hij vader wilde worden. Dat is hij ook geworden van twee geweldige dochters. Maar dat bedoelde hij niet. Hij wilde arts worden. Van dat voornemen heeft niemand hem afgebracht. Hij ging in Leiden studeren, specialiseerde zich tot KNO-arts, en later tot Hoofd Hals chirurg in het NKI/AvL te Amsterdam. Promoveerde en werd zowel in Indonesië  (Gadjah Mada Universiteit in Yogyakarta) als in Nederland (Universiteit van Maastricht) professor.

professoraat Universitas Gadjah Mada Yogjakarta, 2007
professoraat Maastricht University Medical Center, 2017


Hieronder volgt het persbericht over de Lifetime Award voor zijn jarenlange bijdragen aan de fotodynamische therapie.

Life time Achievement Award

Dr. Bing Tan geëerd met Lifetime Achievement Award op het World Congress van de Internationale Fotodynamicacongress

SHANGHAI, 14 juni 2025 /EINPresswire.com / – De International Photodynamic Association (IPA) kondigt met trots aan dat emeritus professor Bing Tan de prestigieuze Lifetime Achievement Award heeft ontvangen op het 19e Wereldcongres van de IPA, in Shanghai, China.

De Lifetime Achievement Award is een van de hoogste onderscheidingen van de IPA, gereserveerd voor personen wier blijvende toewijding en uitzonderlijke bijdragen het veld van de fotodynamica diepgaand hebben gevormd.  Dr. Tan’s illustere loopbaan omvat meer dan 25 jaar baanbrekend onderzoek, klinische innovatie en wereldwijd leiderschap in fotodynamische therapie (PDT) en antimicrobiële fotodynamische therapie (APDT, ook bekend als fotodesinfectie).

Dr. Tan wordt internationaal erkend voor zijn niet-aflatende inzet voor het bevorderen van klinische PDT, het ontwikkelen van nieuwe producten en protocollen in aPDT en het verdedigen van de klinische adoptie van fotodynamische therapie in Noord-Amerika en de rest van de wereld. Zijn leiderschap in cruciale registratiestudies voor Foscan en zijn baanbrekende werk in de behandeling van nasofaryngeale kanker heeft transformatieve gevolgen gehad, met name in regio’s zoals Indonesië en China.

“Dr. Bing Tan’s loopbaan illustreert de geest van deze prijs”, aldus Dr. Colin Hopper, voorzitter van de IPA. Zijn erfenis van wetenschappelijke excellentie, klinische innovatie en wereldwijde mentorschap heeft een maatstaf voor onze gemeenschap. Dr. Tan’s bijdragen – van fundamenteel onderzoek tot de ontwikkeling van nieuwe klinische protocollen – hebben talloze levens verbeterd en generaties wetenschappers en clinici geïnspireerd. Het is een voorrecht om zijn uitstekende prestaties en blijvende impact op het gebied van fotodynamica te erkennen.

Gedurende zijn loopbaan, Dr. Tan heeft niet alleen de wetenschap bevorderd, maar speelde ook een cruciale rol bij het opbouwen en koesteren van de wereldwijde fotodynamicagemeenschap. Zijn werk blijft de huidige en toekomstige generaties onderzoekers, clinici en innovators inspireren en begeleiden.

De Internationale Fotodynamica Association feliciteert Dr. Bing Tan met deze welverdiende erkenning en bedankt hem voor zijn buitengewone bijdragen aan de bevordering van de fotodynamische wetenschap en geneeskunde.
Lees via deze link het oorspronkelijke persbericht

LANDSTEINER PENNING

Naar aanleiding van de vragen van Rolph Bronkhorst van SWITOT ttoch nog eens gekeken naar deze penning. Rode Kruis? Aha daar kennen we een deskundige voor: Erik Müller. Hij heeft on in het verleden al veel informatie kunnen verstrekken. En ook nu liet zijn antwoord niet lang op zich wachten!

Dit is de Landsteinerpenning van het Nederlandse Rode Kruis. Die werd ingesteld in 1931 en sinds 1944 verleend voor 5 bloedgiften. De penning is in 1971 afgeschaft. 

Uw vader komt voor in het register van deze onderscheiding als nummer 3517 (Tan-Kian-Hong, arts, Rayon Maastricht, 1 maart 1946).

Uw moeder kan ik in het register niet terugvinden. Helaas is het register maar tot 1949 bijgehouden / bewaard gebleven, dus toekenningen van na die datum kan ik niet terugzoeken.

Met vriendelijke groet,
Best regards / مع اطيب التحيات / un saludo cordial

Erik Müller
Archivaris (Regio Amsterdam-Amstelland)
Hoofd Bevolkingszorg (Regio Noord-Holland / District Noord-Holland Noord)
Lid van de Ledenraad van het Nederlandse Rode Kruis (Zetel Noord-Holland Noord)

Dank Erik Müller voor deze informatie die weer een heel klein tipje van de sluiervan het verleden van onze ouders oplicht.

Site TracesOfWar

Tracesofwar is een site die gratis informatie en actualiteiten biedt over de mondiale oorlogsgeschiedenis, in het bijzonder WOII.

Rolph Bronkhorst (vrijwilliger Traces of War / STIWOT – personen en onderscheidingen) nam in mei 2025 via de site contact op vanwege de herinneringspenningen van het Rode Kruis en van Medisch Contact die hij op de site had gezien. Hij schreef:
‘Goedenavond wat een interessante informatie. Zou u misschien meer info over hun aan me kunnen verstrekken voor de website TracesOfWar. Misschien kunnen we meer informatie over hun beiden op onze website plaatsen en hun onderscheidingen mbt WOII dit ter informatie van de Nederlandse oorlogshistorie en hun onderscheidingen’.

Dit was een mooi moment om de losse berichten hierover tot een verhaal te smeden. In eerste instantie een verhaal voor TracesOfWar. Dat bleek toch niet de bedoeling. Het verhaal werd gezien als ‘opgestelde info’ :’ die wordt gebruikt om twee pagina’s te maken (een voor vader en een voor moeder met hun eigen informatie en hyperlinks. Zodat ze aan elkaar gekoppeld worden’.

Het verhaal over pa Hong en ma Ans in de oorlogsjaren heb ik iets aangepast en op de site gezet als de subpagina pa Hong en ma Ans 1940-1945 van de pagina Maastricht 1940-1950.

Pa Hong kwam op 20-jarige leeftijd naar Leiden om daar medicijnen te studeren. Hij verliet huis en haard in Indië. Hij overleed in 1998 (91 jr oud). Wat kunnen wij – zo lang na zijn dood – nog te weten komen over hem?