Categorie archieven: Maastrichtse tijden

Geneeskunde in de grensgemeenten oktober 1976 – december 1977

Nu wij, kinderen van pa Hong en ma Ans aan het ontspullen slaan, duikt er af en toe weer wat nieuws op.

Een begeleidende brief van het ministerie van Volksgezondheid en Milieuhygiëne uit 1976 (en een uit 1977) van een vergunning ‘Bij toepassing van de bepalingen van artikel 1 van het op 28 april te Brussel ondertekende verdrag, tussen BELGIE en NEDERLAND, betreffende de beoefening van de geneeskunde in de grensgemeenten, wordt van 1 oktober 1976 tot 31 december 1976 (en van een jaar met ingang van 1 januari 1977) aan de heer TAN KIAN HONG, machtiging verleend tot het beoefenen van de geneeskunde in de Belgische grensgemeenten TERNAAIEN, KANNE, VROENHOEVEN, LANAKEN, VELDWEZELT en NEERHAREN’.

De brief uit 1977 heeft als adres de Mariastraat waar pa Hong jarenlang zijn praktijk had en die uit 1976 de Musketierslaan, zijn woonadres.

Hier moet ik wat meer over zien te weten te komen.

Leone Jeukens: assistente pa Hong

Dit is echt een cadeau. Lokje ontving op de site de volgende mail die wij met toestemming van Jacqueline Zijlmans op de site mogen zetten. Op verzoek van ons heeft ze ook nog een foto toegevoegd van haar moeder uit de tijd dat ze bij pa Hong werkte. Zo jammer dat Leone bij pa Hong werkte voordat wij oud genoeg waren om in de kliniek te helpen in de schoolvakanties. Daarom hebben wij haar niet leren kennen. Wij zijn erg dankbaar dat Jacqueline de moeite heeft genomen om deze herinneringen met ons te delen.

Leone Jeukens ( assistente pa Hong 50er jaren)

Beste familie van dokter Tan,

Een klein berichtje van de dochter van Leone Jeukens die bij uw vader heeft gewerkt als doktersassistente eind jaren 50.

Aan de Kessels kade in de praktijk A.M.I. Daar waar zij ook mijn vader heeft leren kennen die bij Philips werkte als röntgen technicus.

Vaak heeft ze over uw vader verteld en dat ze het zo leuk vond om bij hem te werken. Dat uw moeder haar is komen opzoeken in Valkenburg toe ze een keertje ziek was. De verhalen van u als kleine kindertjes. 

Dat uw vader als hij verkouden was de natte zakdoek over de lamp hing. Een patiënte bracht zelfgemaakt sambal voor uw vader mee. Dat hij een pakje sigaretten in de la van zijn bureau had liggen als een slecht nieuws gesprek was afgelopen. 

Om een sigaretje te kunnen opsteken na afloop om wat bij te komen. Dat ze pasteitjes voor hem moest gaan halen bij een bepaalde bakker (waar ik de naam niet meer van weet)

Dat uw vader zeer begaan was met zijn patiënten. 

Dat ze veel langer bij hem had willen blijven werken, maar dat ging niet, ze ging trouwen en wonen in Veldhoven.

Nu is mijn moeder pasgeleden overleden op 87-jarige leeftijd en nu haal ik haar herinneringen op. Bedenk ik wat ze mij allemaal verteld heeft. En over uw vader daar heeft ze altijd veel over verteld en ze was trots om bij hem gewerkt te hebben.

Vooral toen ze Alzheimer kreeg en ze veel in het verleden begon te leven.

Een klein dankwoord vanuit mijn moeder naar uw vader en moeder toe. Voor de fijne jaren die ze heeft mogen beleven. 

Een hartelijke groet van Jacqueline Zijlmans, haar dochter.

LANDSTEINER PENNING

Naar aanleiding van de vragen van Rolph Bronkhorst van SWITOT ttoch nog eens gekeken naar deze penning. Rode Kruis? Aha daar kennen we een deskundige voor: Erik Müller. Hij heeft on in het verleden al veel informatie kunnen verstrekken. En ook nu liet zijn antwoord niet lang op zich wachten!

Dit is de Landsteinerpenning van het Nederlandse Rode Kruis. Die werd ingesteld in 1931 en sinds 1944 verleend voor 5 bloedgiften. De penning is in 1971 afgeschaft. 

Uw vader komt voor in het register van deze onderscheiding als nummer 3517 (Tan-Kian-Hong, arts, Rayon Maastricht, 1 maart 1946).

Uw moeder kan ik in het register niet terugvinden. Helaas is het register maar tot 1949 bijgehouden / bewaard gebleven, dus toekenningen van na die datum kan ik niet terugzoeken.

Met vriendelijke groet,
Best regards / مع اطيب التحيات / un saludo cordial

Erik Müller
Archivaris (Regio Amsterdam-Amstelland)
Hoofd Bevolkingszorg (Regio Noord-Holland / District Noord-Holland Noord)
Lid van de Ledenraad van het Nederlandse Rode Kruis (Zetel Noord-Holland Noord)

Dank Erik Müller voor deze informatie die weer een heel klein tipje van de sluiervan het verleden van onze ouders oplicht.

Site TracesOfWar

Tracesofwar is een site die gratis informatie en actualiteiten biedt over de mondiale oorlogsgeschiedenis, in het bijzonder WOII.

Rolph Bronkhorst (vrijwilliger Traces of War / STIWOT – personen en onderscheidingen) nam in mei 2025 via de site contact op vanwege de herinneringspenningen van het Rode Kruis en van Medisch Contact die hij op de site had gezien. Hij schreef:
‘Goedenavond wat een interessante informatie. Zou u misschien meer info over hun aan me kunnen verstrekken voor de website TracesOfWar. Misschien kunnen we meer informatie over hun beiden op onze website plaatsen en hun onderscheidingen mbt WOII dit ter informatie van de Nederlandse oorlogshistorie en hun onderscheidingen’.

Dit was een mooi moment om de losse berichten hierover tot een verhaal te smeden. In eerste instantie een verhaal voor TracesOfWar. Dat bleek toch niet de bedoeling. Het verhaal werd gezien als ‘opgestelde info’ :’ die wordt gebruikt om twee pagina’s te maken (een voor vader en een voor moeder met hun eigen informatie en hyperlinks. Zodat ze aan elkaar gekoppeld worden’.

Het verhaal over pa Hong en ma Ans in de oorlogsjaren heb ik iets aangepast en op de site gezet als de subpagina pa Hong en ma Ans 1940-1945 van de pagina Maastricht 1940-1950.

Pa Hong paranimf Kees van Raalten

Op 11 maart 1954 promoveerde Kees van Raalten op ‘patella fractuur’. Pa Hong leerde Kees van Raalten kennen toen hij in Maastricht zich wilde specialiseren als chirurg. Iemand was hem voor geweest: Kees van Raalten. Ondanks dat werden de twee hele goede vrienden, zo ook hun vrouwen, kinderen en kleinkinderen. Pa Hong specialiseerde zich als internist, wat hij veel interessanter bleek te vinden.

Al eerder zag ik een van de foto’s waar pa Hong in rok in staat samen met oom Kees van Raalten (linksonder). De gelegenheid was mij onbekend. Nu het fotoboek van de promotie teruggevonden. Weer een klein puzzelstukje opgelost.

11 maart 1954: oude aula Oudemanhuispoort. De drie hoofdpersonen
oom Kees en zijn paranimfen: A Collet en pa Hong.

Onder de toehoorder op de tweede rij rechts ma Ans.

De foto links onder kende ik dus al.

Herinnering aan ma Ans

vandaag kwam ik op Twitter het gedicht van Toon Hermans tegen dat ma Ans mooi vond. Wij hebben er toen voor gekozen het op haar rouwkaart te zetten. Ik zie nu pas dat we de eerste strofe overgeslagen hebben. Hier het gehele gedicht:

Als de stilte komt | Toon Hermans

Nu ’t rouwrumoer rondom jou is verstomd,
de stoet voorbij is, de schuifelende voeten,
nu voel ik dat er ’n diepe stilte komt
en in die stilte zal ik je opnieuw ontmoeten.


En telkens weer zal ik je tegenkomen,
we zeggen veel te gauw: het is voorbij.
Hij heeft alleen je lichaam weggenomen,
niet wie je was en ook niet wat je zei.


Ik zal nog altijd grapjes met je maken,
we zullen samen door het stille landschap gaan.
Nu je mijn handen niet meer aan kunt raken,
raak je mijn hart nog duidelijker aan.

Het is troostrijk.

Burgerlijke stand huwelijk

In het vorige bericht stond een afschrift van de burgerlijke stand Limburg van het huwelijk van pa Hong en ma Ans.

Lanny vroeg naar aanleiding daarvan of er meer bekend was over de familie Sian. Toen ging mij pas een lichtje branden dat ik door Enghwa verder heb laten oplichten. En wat blijkt: de naam van onze oma klopt niet!

De moeder van de bruidegom wordt hier als Sian Nio Theodora geschreven. De burgerlijke stand had wel door (is dat zo?) dat Chinezen drie namen hebben. Een familienaam, een generatienaam (hoeft niet voor meisjes) en een eigen naam. So far so good. De vader van oma was The Yang What. De familienaam is dus The. Er had dus moeten staan: moeder van de bruidegom: Sian Nio The (Nederlandse volgorde: voornamen, achternaam zoals bij alle andere genoemden). Theodora was misschien haar roepnaam (denkt Enghwa). Maar eigenlijk is haar voornaam Sian, want Nio betekent: meisje. Veel vrouwen hebben Nio in hun naam. Dank aan onze nicht: Go Lian Nio. Zij heeft Lian.
Kortom een zooitje hebben ze ervan gemaakt bij de BS. Zoals het er nu staat is Theodora haar achternaam. Nou dat is iig fout.

Nou ja, pater Pik kan rustig verder hemelen, want ze zijn iig wel voor de kerk getrouwd met dispensatie*.

*’Bij rooms-katholieke huwelijken komt het regelmatig voor dat een huwelijk met dispensatie is gesloten. Een dispensatie is een vrijstelling van een gebod, voorschrift of wetsbepaling voor een bijzonder geval, dus een toelating om iets te doen dat normaal niet had gemogen, of om iets niet te doen dat normaal had gemoeten‘. Bij pa Hong en ma Ans speelde de tijd een rol. Niet met het Rode Kruis op stap zonder te zijn getrouwd.

BS huwelijk pa HONG EN MA ANS

De administratie van Nederland was altijd top. Dat bleek al in de oorlog. Zo is in de burgerlijke stand van Limburg het volgende geregistreerd:

Een dag voor de kerkelijke dispensatie was het burgerlijk huwelijk

Blijkbaar was die kerkelijke dispensatie belangrijk. Want vanaf 19 april waren ze getrouwd. En zoals breur van boer Nicolaas al zei:’veur de wet, veur het bed’. Maar blijkbaar onvoldoende voor pater Eliterius (Pik) en de zijnen. Wat een raar huwelijk hebben zij gehad. De receptie is ook maanden uitgesteld. Lees hierover meer op de pagina Maastricht 1940-1949.

De moeder van de bruidegom wordt hier: Sian Nio Theodora genoemd. Dat is vreemd omdat zij afstamt van de familie The Yang What. Kortom er had moeten staan: moeder van de bruidegom: The Sian Nio. Theodora was waarschijnlijk haar roepnaam.